آب دوستی الیاف ارتباط مستقیمی با راحتی پارچه دارد و یکی از مهمترین جنبه های یک پارچه را نشان می دهد. بنابراین، اصلاح پلی استر (PES) بر افزایش میزان رطوبت و بهبود متعاقب آن تجربه کاربر متمرکز شده است.
بر اساس خواص رطوبت سنجی گلیسرول، هدف اصلی افزایش آب دوستی پارچه پلی استر پنبه توسط تیمارهای گلیسرول بوده است.
علاوه بر این، تابش مایکروویو و درمان قلیایی به منظور افزایش چسبندگی گلیسرول اعمال شده است نمونه‌های PES تیمار شده با انجام آنالیزهای رطوبت، یون منفی، انتشار آب و مقاومت به بخار آب مشخص شدند.
اثر شرایط مختلف درمان مانند نسبت حمام (1/10 یا 1/15)، دما (40، 60 یا 100 درجه سانتیگراد)، زمان (2 یا 5 دقیقه) و شدت تابش مایکروویو (300 یا 500 W) مورد ارزیابی قرار گرفت.
محتوای رطوبت نتایج PES تیمار شده نشان داد که با کاهش نسبت حمام و افزایش زمان و دما، افزایش رطوبت تقریباً به 14 درصد می رسد که به راحتی می تواند با افزایش وزن الیاف مرتبط باشد.
تیمار با قلیایی انجام شد و منجر به بیشترین افزایش رطوبت شد درمان با تابش مایکروویو 500 وات منجر به حفظ گلیسرول بالاتر پس از شستشو شد.
شرایط آزمایشی متفاوتی برای پارچه‌های PES تیمار شده با گلیسرول اعمال شد و بهبود واضحی در میزان رطوبت افزایش راحتی حاصل شد نتایج با نتایج به دست آمده برای پنبه و پشم، که در آن رطوبت بالاتر از PES تیمار نشده است، مقایسه شد راحتی; پارچه پلی استر پنبه؛ گلیسرول؛ میزان رطوبت؛ DVS; مقاومت در برابر بخار آب دارد.
راحتی ترموفیزیولوژیکی یک لباس توسط نفوذپذیری هوای پارچه (AP)، مدیریت رطوبت و خواص انتقال حرارت تعیین می شود.
حذف گرما و رطوبت غیر ضروری از بدن به بهبود سطح راحتی کمک می کند. بنابراین، در محیط‌های گرم و مرطوب، AP پارچه‌ای بالاتر، راحتی را افزایش می‌دهد که نشان‌دهنده هماهنگی روانی و فیزیکی انسان با ریزاقلیم است.
اگر در طول فعالیت بدنی عرق در کنار پوست گیر کند، دمای بدن ممکن است افزایش یابد و منجر به کم آبی، خستگی و کاهش عملکرد شود.
ویژگی های راحتی پارچه پلی استر پنبه به تعادل بین جذب رطوبت و ظرفیت دفع عرق پارچه ها بستگی دارد و این ویژگی ها با ساختار، ترکیب و پردازش پارچه مرتبط است.
پارچه را می توان یک بافر در نظر گرفت زیرا رطوبت را جذب می کند و عرق را از بین می برد، در نتیجه رطوبت را از بدن دور می کند و تبخیر را از بیرون پارچه تسهیل می کند.
خنک شدن ناشی از تبخیر باعث می شود که کاربر احساس راحتی بیشتری کند. ظرفیت دفع عرق را می توان با ارزیابی رطوبت پذیری پارچه تعیین کرد.
عرق به مویرگ ها می رسد و فشار ایجاد شده عرق را مجبور می کند تا در امتداد مویرگ ها حرکت کند و در نتیجه مقدار مشخصی مایع به داخل پارچه منتقل می شود.
